Бо амиқтар шудани мубодила ва ҳамкории байналмилалӣ, дар моҳи ноябр муштариёни Ӯзбекистон ба дидани корхонаи мо омаданд, ки ҳадафи он амиқтар кардани ҳамдигарфаҳмӣ, баланд бардоштани эътимоди ҳамкорӣ ва эҷоди ояндаи беҳтари ҳамкорӣ мебошанд.
Дар Шаҳристони Нинҷин, музофоти Ҳебей, Чин воқеъ буда, корхонаи мо дорои таҷҳизоти касбӣ ва технологияи истеҳсолӣ мебошад. Дар рафти сафар мо ба заказчй бо процесси истедсолии завод, аз чумла бо хариди ашьёи хом, коркард, истедсол, тафтиш ва дигар звенодо муфассал шинос шудем. Мизочон дар бораи назорати катъии мо ба сифати махсулот ва усулхои мукаммали идоракунй бахои баланд доданд.
Тавассути ин сафари намояндагони корхонахои Узбекистон мо на танхо фахмиши якдигарро амиктар намудем, балки боварии худро ба хамкорй афзун намудем. Мо хуб дарк мекунем, ки танҳо пешрафт ва навовариҳои пайваста мо метавонем дар рақобати шадиди бозор шикастнопазир бошем. Мо бесаброна интизорем, ки бо шарикони бештари хориҷӣ даст ба ҳамдастӣ кунем, то ояндаи беҳтарро якҷоя созем.
Дар рӯзҳои оянда мо рақобатпазирии асосии корхонаро идома медиҳем. Ҳамзамон, мо инчунин омодаем, ки бо муштариён дар саросари ҷаҳон робитаҳои дарозмуддати стратегӣ барқарор кунем, то фазои васеътари бозорро якҷоя кашф кунем.